robak z długimi czułkami

Właśnie teraz próbują dostać się do naszych domów” – ostrzegli internautów oraz internautki leśnicy z Nadleśnictwa Przedborów. Eksperci zaznaczyli, że te owady są wyjątkowo uciążliwe. „Zakłócają nasz spokój, wydzielając nieprzyjemną woń” – wyjaśnili. Leśnicy coraz częściej informują o tym, że w Polsce Czarne robaki z czułkami – co to może być? Zauważając w swoim mieszkaniu czarne robaki z czułkami, często stajemy przed dylematem ich identyfikacji. Możliwości jest wiele. Jednym z najczęstszych intruzów jest pluskwa domowa. Charakteryzuje się niewielkim rozmiarem i specyficznymi czułkami. Wąsikowate (Adelidae) - rodzina motyli licząca około 300 gatunków (w Polsce występuje 28).Są to małe, delikatne motylki, mniej lub bardziej metalicznie ubarwione, aktywne w ciągu dnia i charakteryzujące się bardzo długimi, stosunkowo grubymi czułkami, które u samców mogą być od 1 do 3 razy dłuższe niż skrzydła przednie (11 maja) pasikonik «zielony lub brunatny owad z długimi czułkami, wydający charakterystyczne dźwięki» Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* pasikonik. Tłumaczenie hasła "robak" na hebrajski תולעת, תולע, חרק to najczęstsze tłumaczenia "robak" na hebrajski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Nie tylko uklękniesz, ale też będziesz się płaszczył przede mną, niczym robak. ↔ אתם לא רק תכרעו ברך, אתם תזחלו לפניי כמו תולעת עלובה. nonton 2 days 1 night season 4 2023 sub indo. ROBAK Z CZUŁKAMI OZDOBA CERAMICZNA DO DOMU I OGRODU WYMIARY: WYSOKOŚĆ 22CM DŁUGOŚĆ 32CM WYRÓB CERAMICZNY PRODUKOWANY RĘCZNIE, Z MATERIAŁÓW NAJWYŻSZEJ JAKOŚCI WYKORZYSTYWANE DO PRODUKCJI FARBY SĄ EKOLOGICZNE I ODPORNE NA WARUNKI ATMOSFERYCZNE. CIĄGŁA DBAŁOŚĆ O ORYGINALNY I NIEPOWTARZALNY CHARAKTER PROJEKTOWANYCH WZORÓW IDĄ W PARZE Z NAJWYŻSZĄ JAKOŚCIĄ STOSOWANEJ MASY. SPEŁNIA OCZEKIWANIA NAJBARDZIEJ WYMAGAJĄCYCH KLIENTÓW Uwaga w trosce o bezpieczeństwo naszych przesyłek prosimy o sprawdzenie paczki w obecności kuriera w razie jakichkolwiek uszkodzeń prosimy o spisanie protokołu szkody w przypadku braku protokołu reklamacja nie zostanie przyjęta PRODUKT POLSKI Zauważyliście robaki w domu. Do złudzenia przypominają karaluchy, a może to jednak prusaki? To informacja istotna, by rozpocząć walkę z tymi insektami. Przyczyn pojawienia się tych robaków w domu jest naprawdę wiele. W dodatku wyeliminowanie jednego powodu nie załatwia sprawy. Poza rozróżnieniem: karaluch a prusak domowy, warto poznać jeszcze kilkaCzytaj więcej Nie możecie pozbyć się uciążliwych insektów, które zamieszkały razem z Wami i ani myślą się wyprowadzić? Pomożemy! Macie problemy ze szkodnikami? Nie wiecie, jak sobie z nimi poradzić? Piszcie do nas na adres [email protected], w tytule wpisując "Robaki". Na wasze pytania odpowiedzą specjaliści z wrocławskiej firmy Vaco, zajmującej się ochroną przed szkodnikami. Mieliśmy także nagrodę specjalną: wizytę ekipy Vaco w mieszkaniu Czytelniczki, która nie mogła pozbyć się uciążliwych karaluchów. Pytanie nr 1 zadane przez Pana Pawła:"Mam problem z muszkami owocówkami w kuchni. Latem się nie przejmowałem, ale zimą to już ich się nie spodziewałem. Owoce te które leżą na wierzchu są świeże i zjadam je na bieżąco. Warzywa trzymam w sprzątam codziennie, śmieci też wynoszę codziennie. Co zrobić, czym je tępić? Próbowałem już sposobami z internetowych forów (typu ocet balsamiczny + płyn do mycia naczyń, sok w przykrytym wieczkiem z dziurkami kubku), oraz profesjonalnych pułapek. Pułapki z wymienialnym wkładem zdawały się działać, ale po jakimś czasie znowu mam muszki owocówki w Ziemowit Rudy z firmy Vaco, zajmującej się zwalczaniem szkodników:Nazwa muszka owocowa wzięła się stąd, że owady odżywiają się drożdżami żyjącymi na gnijących owocach. W środowisku naturalnym owocówki można spotkać w pobliżu drzew owocowych, wokół fermentujących owoców, ale wabią je także zapachy wina, konfitur, dżemów i owocowe to jedne z najszybciej rozmnażających się owadów na naszej planecie. Jedna para już po niespełna 8 godzinach może wydać potomstwo. Ta cecha bardzo źle wpływa na szybkie i skuteczne zwalczanie tych zasada zachowania higieny i czystości bardzo w tym pomaga, lecz opisane przez czytelnika działania takie jak sprzątanie, pilnowanie, aby owoce i warzywa leżały w lodowce oraz codzienne wynoszenie śmieci to czasem za zwalczyć można na różne sposoby (te domowe) oraz poprzez zakup profesjonalnych urządzeń do zwalczania owadów. Jednym ze sposobów domowych może być wyłapywanie owadów za pomocą odkurzacza. Jeśli problem z muszkami nawraca, mimo restrykcyjnego przestrzegania tych zaleceń, warto poszukać tzw. ogniska, czyli np. miejsca (nawet niewielkiego), w którym zgromadziło się trochę brudu. Może to być np. niedomyty kosz na śmieci lub miejsce, gdzie ten kosz stoi, a nawet resztki jedzenia w mało używanej komorze zlewu. Bywa też tak, że muszki są wabione przez resztki soku lub owoców osadzonych na ścianach wiklinowego lub drewnianego koszyczka, w którym kiedyś leżały owoce. Dopiero zlokalizowanie i zlikwidowanie źródła przyciągającego muszki pomoże pozbyć się problemu powracania ich bez i skutecznym sposobem w zimie może też okazać się przechłodzenie kuchni (np. zostawiając na noc otwarte okno). Muszki egzystują tylko w wyższych temperaturach, kilka sesji z zimnym powietrzem pomoże pozbyć się problemu na dłuższy metody domowe nie są skuteczne, proponuję zaopatrzenie się w pułapki na muszki owocówki Firmy naturalne, odpowiednio dobrane substancje wabiące, pułapki zmniejszają aktywność owadów. Nie zawierają żadnych substancji chemicznych, dlatego możemy je stosować w pobliżu żywności. Zaleca się ustawić je w pobliżu występowania największych skupisk muszek (zlewy, kosze na śmieci, owoce).ZOBACZCIE TEŻ: Ale robale! Zobaczcie je z bliska (MNÓSTWO ZDJĘĆ) Z jakimi insektami muszą najczęściej mierzyć się wrocławianie? Czytajcie rozmowę w naszym ekspertem na następnej stonieA o tym, jakie niespodzianki możemy spotkać teraz w naszych mieszkaniach, opowiada Ziemowit Rudy z firmy Vaco. Jesień i początek zimy to dobry czas dla szkodników?Wbrew pozorom tak. Mieszkania są już dobrze ogrzewane, a to wabi je do środka. W dodatku we wnętrzach mają mnóstwo pożywienia. Rajem dla wielu gatunków są też pomieszczenia bardzo wilgotne, jak kuchnie czy łazienki. Patrząc na nasze mieszkanie z perspektywy szkodników to miejsce, gdzie nie tylko mogą żerować, ale też bezpiecznie przetrwać i rozmnażać z nich najczęściej możemy spotkać? Legendarne mole, zwalczane przez nasze babcie nadal występują tak często?Najpopularniejszy - mól odzieżowy, występuje tam, gdzie ma co jeść, a więc w szafie z wełnianymi płaszczami, skórami i różnego typu naturalnymi futrami, moherami, piórami. Jeśli tkanina ma włókna sztuczne lub bawełnę i naturalne pochodzenia zwierzęcego, zrobi dziury pozostawiając syntetyk i pozostałe nienaruszony. Zresztą mole potrafią zrobić sito nawet z grubego wełnianego kuchni też zaglądają? W kuchni spotkamy najczęściej omacnicę spichrzankę, która żeruje zwłaszcza na suchych pokarmach takich, jak: przyprawy, kasze, mąka i otręby, ale bardzo lubi też wyroby czekoladowe. Nasze zapasy może też zjadać mklik mączny, bliski kuzyn mola mieszkającego w szafach, szkodnik magazynów zbożowych i spożywczych oraz szafek kuchennych. Ma do 2,5 cm rozpiętości skrzydeł. Jego larwy potrafią znaleźć się w trudno dostępnych, z pozoru zamkniętych opakowaniach produktów spożywczych, np. w papierowych i foliowych torebkach z płatkami śniadaniowymi. Przy nadgniłych owocach lub sfermentowanych sokach tradycyjnie spotkamy też malutkie muszki zrobić, gdy zauważymy, że szkodniki latają nam po kuchni?Zepsute owoce należy szczelnie zapakować np. w woreczek foliowy i wyrzucić. Zawartość szafek kuchennych należy dokładnie przeglądać co jakiś czas, szczególnie, gdy w mieszkaniu zauważymy latające motyle. Jeśli na przykład zobaczymy, że na wewnętrznych ściankach papierowej torby z mąką zwisają jak na nitce pojedyncze ziarenka mąki czy przypraw, pozbądźmy się tego opakowania. Wytępienie tych szkodników wiąże się z pozbyciem się wszelkiej skażonej żywności. Dlatego wszelkie przyprawy, kasze, płatki owsiane, bułkę tartą i czekoladowe słodycze najlepiej przechowywać w szklanych lub plastikowych, szczelnie zamkniętych się też, że w mieszkaniu pojawią się owady biegające po podłodze. Najpopularniejsze to karaluchy, nazywane różnie, np. karaczanami. Mają długie ruchliwe czułki i stopy zbudowane w sposób, który umożliwia im wspinanie się nawet po tafli szkła. Wyjadają resztki gromadzą się w szparach i szczelinach oraz w miejscach wilgotnych. Nie lubią światła. Najczęściej możemy je spotkać, kiedy w środku nocy zapalimy światło w kuchni. Są bardzo trudne do wytępienia zwłaszcza w blokach, w których działają zsypy na śmieci. Bywa, choć rzadko, że jesienią w mieszkaniach pojawiają się też mrówki. A czym są małe, zwinne, ciemne żyjątka, wychodzące z zakamarków w łazience?To rybiki cukrowe. Nie są piękne, ale przynajmniej nie przenoszą żadnych chorób i drobnoustrojów. Przy dużej wilgotności w mieszkaniu często pojawia się również pleśń, a nawet drobny jej kawałek wystarczy, by w wilgotnych i starych książkach zagościły u nas gryzki, czyli psotniki zakamarniki. Występują też w nowych budynkach, w których ściany oddają jeszcze któreś z tych szkodników są dla nas niebezpieczne?Większość z nich może przenosić bakterie, wirusy i inne chorobotwórcze drobnoustroje, ale do takich najbardziej niebezpiecznych należy obrzeżek gołębień, rodzaj małego kleszcza żyjącego w miejscach nocowania oraz gniazdowania gołębi. Jego ukąszenie może powodować boreliozę i związane z tym infekcje, odkleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowych. Zagrożeni są nim mieszkańcy poddaszy i mieszkań, w pobliżu których gnieżdżą się ptaki. Zobacz komentarz satyryczny do tego tematu: ofertyMateriały promocyjne partnera Karaczan Prusak (Blatella germanica) Samiec prusaka jest brunatno-żółty z jaśniejszymi nogami i czułkami. Samica natomiast jest nieco ciemniejsza. Na głowie Prusaka znajdują się długie, cienkie czułki. Są one w ciągłym ruchu, gdyż dla są ważnymi narządami zmysłowymi. Odnóża ich są długie i mają charakterystyczne kolce na goleniach. Stopa zbudowana jest z 4 członów, który każdy ma przylgi, a ostatni ma dodatkowo poduszeczkę i pazurki. Dzięki tak zbudowanym stopom, Prusak może łatwo poruszać się po gładkich i pionowym powierzchniach. Karaczan Prusak ma dobrze wykształcone skrzydła, ale nie fruwa. Używa skrzydeł do „lotu szybowcowego” lub jako „spadochronu” przy spadaniu z większych wysokości. Jest owadem występującym gromadnie, najczęściej w lokalach z centralnym ogrzewaniem. Prusaki potrzebują do swojego rozwoju schronienia przed światłem, wody (bez niej nie przeżyją dłużej niż 12 dni posiadając pokarm), pożywienia (prawie wszystko, a w szczególności tłuszcz, produkty mączne i zbożowe), spokoju (uciekają przed hałasem, zmianą temperatury, ruchami powietrza) i ciepła (występują w okolicach kuchenek, urządzeń elektrycznych, grzejnikach). Karaczan wschodni, Karaluch (Blatta orientalis) Karaluchy są błyszczące i ciemnobrązowe (prawie czarne), Poczwarki (formy nierozwinięte) mogą być czerwono-brązowe. Długość samców wynosi około 25 mm, a samic blisko 32 mm. Słabo wspinają się po gładkich powierzchniach, co może zredukować ich występowanie w budynkach. Dobrze tolerują zimno, dlatego łatwo je znaleźć na zewnątrz budynków, w piwnicach, ciemnych szparach i szczelinach, w rynnach, ogrodach, zewnętrznych konstrukcjach z cegieł itp. Karaluch prowadzi nocny tryb życia. Swoją kryjówkę opuszcza najczęściej dopiero po zapadnięciu zmroku. Jest osobnikiem wszystkożernym i jednym z niewielu zwierząt zdolnych do trawienia keratyny. Z chęcią kolonizuje zakamarki i brudne restauracje. Jedzenie spożywa od razu, nigdy nie przynosi jedzenia do swojej kryjówki. Zdumiewające jest to, że potrafi obyć się bez jedzenia i wody przez wiele tygodni i nie odbija się to na jego zdrowiu. Należy do najszybciej pełzających owadów na świecie – porusza się z prędkością do 3,5 mili na godzinę, co jest dla owadów prędkością zawrotną. Karaczan amerykański (Periplaneta americana) Bardzo duży (28-35 mm) czerwonobrązowy owad o długich, sięgających poza ciało czułkach i dobrze rozwiniętych, wyraźnie widocznych skrzydłach. Wyglądem przypomina dużego karalucha. Prawdopodobnie pochodzi z tropikalnych regionów Ameryki, obecnie bytuje również w krajach klimatu umiarkowanego, szczególnie w miastach portowych, rozprzestrzeniając się głównie wraz z towarami. W Polsce spotykany wyłącznie w pomieszczeniach dobrze ogrzanych (cieplarnie, piekarnie). Zasiedla piwnice lub pomieszczenia parterowe. Nie potrafi się wspinać po płaszczyznach pionowych. Jest wszystkożerny i aktywny nocą. Samice żyją 2 lata, samce około roku. Mrówka faraona (Monomorium pharaonis) Mrówki faraona pochodzą ze strefy tropikalnej. Rozwleczone wraz z rozwojem handlu są teraz szeroko rozpowszechnione. W rejonach o klimacie umiarkowanym, ze względu na wymagania cieplne i wilgotnościowe, ich bytowanie ograniczone jest do pomieszczeń. Mrówki faraona można znaleźć w domach mieszkalnych, hotelach, szpitalach, biurach. Zasiedlają również budynki z produktami spożywczymi, ogrody zoologiczne i statki. W klimacie ciepłym występują na otwartych przestrzeniach. Robotnice długości 1,5-2 mm, żółto-brązowe, niekiedy z brązowym odwłokiem. Samce długości 3 mm, czarne, uskrzydlone, lecz nie latają. Hurtnica czarna (Lasius niger) Owad ruchliwy, gnieździ się w trawie, w ścianach i pod brukowanymi drogami. Poszukuje pożywienia w dużym promieniu od mrowiska i może także wnikać do domów. Poszukujące pożywienia robotnice zanieczyszczają żywność i powierzchnie oraz niepokoją swoimi wędrówkami. Preferują słodkie pokarmy. W ogrodach odkrywają korzenie roślin i przesuszają glebę. Hodują szkodliwe mszyce dla rosy miodowej. Z drugiej strony są pożyteczne, gdyż są drapieżcami dla innych owadów. Robotnice budują i rozbudowują mrowisko, opiekują się larwami, poszukują pożywienia, a królowe pozostają cały czas w mrowisku. Pluskwa domowa (Cimex lectularius) Jest najbardziej dokuczliwym pasożytem człowieka. Pluskwy żyją w otoczeniu ludzi – najczęściej w sypialniach. Każdy dom może być zasiedlony przez pluskwy, a porażenie na ogół związane jest z niskim poziomem higieny. Dorosłe osobniki długości 5 mm, koloru czerwono-brązowego, po najedzeniu stają się purpurowe. Czułki dobrze rozwinięte, cztero członowe. Oczy wyraźne, czarne, pojedyncze. Stopy z pazurkami, mogą się wspinać po chropowatych powierzchniach (np. po ścianach). Podstawowym gospodarzem jest człowiek, jednak może pasożytować także na stałocieplnych zwierzętach. Znajdowana w siedliskach człowieka na całym świecie. Dorosłe pluskwy jak i nimfy podobnie żyją przez większość czasu kryjąc się w szczelinach, a wychodząc nocą. Zwykle zaraz o zmroku żerują wysysając krew swoich żywicieli. Ich kryjówki są w pobliżu śpiących gospodarzy: w ramach łóżek i w materacach, w meblach, za boazerią, pod tapetami, wszędzie gdzie jest ciemno w czasie dnia. Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) Jest to dość często spotykany szkodnik. Występuje zarówno w mieszkaniach jak i zakładach produkcyjnych. Można go spotkać na swej drodze głównie nocą, w wilgotnych pomieszczeniach. W mieszkaniach występuje głównie w łazience. Ze względu na swą budowę, bardzo łatwo chowa się we wszelkich zakamarkach, szczelinach i pęknięciach. Lubi ciepłe i zacienione miejsca. Jest koloru szaro-srebrzystego, a długość dorosłego osobnika to około 10 mm. Ich pokarmem jest celuloza, glukoza i polisacharydy. Może to być papier, resztki ze stołu, kleje, tapety, wełna, skóra itp. Pchła (Siphonaptera) Pchła jest bezskrzydłym owadem, żywiącym się krwią wyssaną po ugryzieniu zwierzęcia. Najbardziej pospolitymi gatunkami są pchły występujące u psów i kotów (Ctenocephalides canis i Ctenocephalides felis). Dorosła pchła bytuje na Twoim psie lub kocie – przez cały czas, praktycznie go nie opuszczając. W ciągu doby pochłania 20 razy więcej krwi niż sama waży. Istnieje również gatunek Pchły ludzkiej (Pulex Irritans). Pchła ludzka żywi się krwią, którą pobiera bezpośrednio z podskórnych naczyń krwionośnych. Ssie krótko, kilkakrotnie w ciągu dnia. Dla większości ludzi ukłucie przez pchłę jest niegroźne, jednak u bardziej wrażliwych osób mogą pojawić się zmiany skórne, a miejsce ukłucia może być zaczerwienione, opuchnięte, a nawet może pojawić się wysypka. Szubak (Attagenus pellio) Jest chrząszczem z rodziny skórnikowatych. Osobnik dorosły ma długość 4,5-5,5 mm, a na jego ciemnobrązowych lub czarnych okrywach widać dwie białe kropki. Samce różnią się od samic budową czułków: u osobników męskich ostatnie człony tych narządów są znacznie dłuższe. Ciało brązowej larwy mierzy ok. 1 cm. Porastają je szczecinowate włoski, które na końcu odwłoka są wyjątkowo długie i tworzą charakterystyczny pędzelek. Chrząszcze zasiedlają gniazda dzikich i domowych ptaków, skąd ich potomstwo przedostaje się do pomieszczeń gospodarczych oraz mieszkalnych. Każda samica składa w ciągu swojego życia ok. 50 jaj. Stadium larwalne szubaka dwukropka trwa 1-2 lata, natomiast życie osobników dorosłych – zaledwie kilka tygodni. Chrząszcze nie wyrządzają dużych szkód, ponieważ za główny pokarm służy im nektar kwiatowy. Larwy natomiast żywią się martwym naskórkiem ptaków, ale pojawiają się też w magazynach i spiżarniach, gdzie żerują na suchych produktach spożywczych. Uszkadzają również tkaniny pochodzenia zwierzęcego – wełnę i futra, a także skórę. Skorek pospolity (Forficula auricularia) W wyobraźni ludzi skorki jawią się jako straszne, czyhające na nas „szczypawice”, gotowe wcisnąć się nam do butów czy pod kurtkę. Ogromne szczypce nadają im groźny wygląd, a wilgotne i ciemne domostwa specjalnie nie budzą sympatii. Lecz zamiast polować na ludzi, są ogromnym sprzymierzeńcem sadowników, zjadając mszyce i gąsienice. I choć nie tworzą społeczeństw, to jednak troskliwie opiekują się potomstwem. Wybierają miejsca cieniste i wilgotne. Szczególnie upodobały sobie miejscówki pod korą drzew i kamieniami. Mklik mączny (Ephestia kuehniella) Przednie skrzydła szare z niebieskawym odcieniem, w ich części nasadowej i wierzchołkowej występują poprzeczne, czarne, zygzakowate linie. Tylne skrzydła są szerokie, jasnoszare, z ciemniejszymi żyłkami i obwódką zewnętrzną. Skrzydła w czasie spoczynku złożone dachówkowato wzdłuż tułowia. Szkodnik poraża rozdrobnione produkty pochodzenia zbożowego (mąka, płatki, kasza), a także orzechy, suszone warzywa, suszone owoce, kakao. Występuje w strefie klimatu umiarkowanego, w Polsce bardzo groźny szkodnik występujący pospolicie w magazynach, sklepach, młynach i piekarniach. Może wyrządzić poważne szkody. Mól włosienniczek, Ubraniowy (Tineola bisselliella) Mole są dokuczliwymi szkodnikami występującymi w mieszkaniach, na strychach, w sklepach i magazynach z odzieżą. Dorosły mól nie pobiera pokarmu. W okresie życia korzysta z zapasów zgromadzonych przez larwy. Larwy (gąsienice) mola są szkodliwe. Uszkadzają i niszczą przechowywaną odzież, powodując znaczne straty materialne. Mole są drobnymi motylami. Mole latają słabo i niechętnie. Unikają światła, dlatego przebywają w ciemnych i zacisznych miejscach. Występując w mieszkaniach mól, zniszczyć może wełniane dywany i kilimy, obicia tapicerowanych mebli oraz odzież, szczególnie tą, która jest przechowywana w zacisznych miejscach przez dłuższy czas. Psotnik zakamarnik (Liposcelis bostrychophilus) Ciało psotników jest miękkie, blado szare, żółtobiałe lub ciemnobrązowe. Osiągają do 2 mm długości (często występuje również inny przedstawiciel gatunku – psotnik kołatek, który osiąga do 1 mm długości). Psotniki mają stosunkowo dużą głowę z długimi czułkami oraz krótki tułów, natomiast ich odwłok jest pokaźny. Psotniki są blisko spokrewnione z termitami, ale wyglądem bardziej przypominają wszoły i wszy. Obecność psotników w pomieszczeniach magazynowych zawsze świadczy o ich złym stanie sanitarnym. Ponadto wystepują często w wilgotnych i nieogrzewanych piwnicach, na strychach i w spiżarniach, oraz w nowo wybudowanych domach, gdzie ich pokarmem są różne grzyby pleśniowe. Komar brzęczący (Culex pipiens) Komar brzęczący jest najpospolitszym „kwiopijcą” w środowisku miejskim . Może lęgnąć się nawet w zbiornikach bardzo zanieczyszczonych, takich jak odstojniki ścieków i przeciekające węzły cieplne. Jego rozwój może się odbywać w całkowitej ciemności przez cały rok, jeżeli tylko temperatura wody w zalanych piwnicach nie spada poniżej 14 stopni. Może stać się lokalną plagą, jeśli namnoży się licznie np. w piwnicach z cieknącą wodą. Z tych miejsc przedostaje się do pomieszczeń mieszkalnych i może atakować ludzi nawet w grudniu lub w styczniu. Człowiek wydziela charakterystyczny dla niego zapach, dwutlenek węgla i ciepło, czym wabi komary. Odżywiają się wyciekającym sokiem roślin i nektarem kwiatów. Mucha domowa (Musca domestica) Pospolita mucha domowa jest szkodnikiem występującym na całym świecie. Osiąga zwykle 7-9 mm długości i jest szaro czarno ubarwiona. Nie kłuje, nie wysysa krwi, ale daje się we znaki swym natręctwem, a poza tym jest niebezpieczna, bo siadając nie tylko na środkach spożywczych, lecz również na padlinie, kale itp. może przenosić wiele chorób (salmonelozy, cholera, dur brzuszny) wywoływanych przez bakterie wirusy lub pasożyty. Stwierdzono, że jedna mucha może przenosić na swoim ciele ponad milion bakterii. Muchy są aktywne w dzień i lubią ciepłe nasłonecznione powierzchnie. Muszka owocowa, Wywilżna (Drosophila melanogaster) Wywilżna to niewielki owad (wielkości 2-3 mm) należący do rzędu muchówek. Cechą charakterystyczną większości owadów tego gatunku są duże, wyraźne czerwone oczy. Nazwa muszka owocowa pochodzi stąd, że owady te odżywiają się gnijącymi owocami. Muszki owocowe można spotkać w pobliżu fermentujących owoców, wina, słodkich konfitur, dżemów, a także octu. Rozwijające się larwy żywią się mikroorganizmami występującymi na tych samych produktach w trakcie rozkładu i procesu gnicia. Meszka (Simuliidae) Meszki należą do owadów małych, osiągających 1,5–10 (zwykle 3–6) mm długości, zwykle ciemno ubarwionych. Mają krępe ciało z garbem, krótkie i szerokie, opalizujące skrzydła daszkowato ułożone w pozycji spoczynkowej, masywne, 11-członowe czułki i krótkie, grube odnóża. Dorosłe owady zasiedlają tereny o dużym nasyceniu wilgocią, w pobliżu zbiorników wodnych. Często występują masowo. Osa pospolita (Vespa germanica) Osa ma aparat gębowy typu gryzącego, zaopatrzony w silne żuwaczki. Krótkie czułki są mocnej budowy. Po bokach głowy znajdują się duże oczy o złożonej budowie. Dwie pary skrzydeł są cienkie i przezroczyste. Pierwsza para jest znacznie większa od. drugiej. Trzy pary nóg są koloru żółtego. Mocny odwłok ma charakterystyczny rysunek. Na końcu odwłoka znajduje się żądło z gruczołem jadowym. Na końcach stóp znajdują się pazurki umożliwiające chodzenie po chropowatych powierzchniach. Całe ciało owada ma ostrzegawcze, żółto-czarne ubarwienie. Gniazdo osy może mieć postać od jednego do kilku plastrów. Każdy z nich zbudowany jest z jednej warstwy sześciokątnych komórek. Do gniazda prowadzi tylko jedno wejście. Pierwszy plaster buduje królowa, a resztę robotnice. Dorosłe osy żywią się sokiem owoców i nektarem kwiatów. Pokarmem larw jest papka mięsna. Szerszeń (Vespa crabro) Pospolity na terenie całej Polski, zwłaszcza w pobliżu terenów zamieszkiwanych przez ludzi. Żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew. Jego użądlenie może być niebezpieczne dla osób uczulonych na jad owadów błonkoskrzydłych. Jad szerszeni europejskich jest porównywalny z jadem pszczół i os, zawiera jednak nieznacznie większą dawkę toksyn. Szerszenie nie są groźniejsze od mniejszych os, a doniesienia o kilku użądleniach zabijających dorosłych ludzi są zazwyczaj nieprawdziwe (jeżeli nie występuje reakcja alergiczna). Użądlenie szerszenia jest boleśniejsze od użądleń pszczół czy os z powodu większego i głębiej penetrującego żądła oraz około 5% zawartości acetylocholiny w jadzie, powodującej silne pieczenie rany. Szczur wędrowny (Rattus norvegicus) Gryzoń z rodziny myszowatych. Długość osobnika dorosłego może osiągać rozmiary 52 cm ( z ogonem). Wyróżnić można jego zgrupowania zasiedlające doliny rzek, wilgotne starorzecza i zlewiska oraz populacje przechodzące na okres wegetacyjny z domostw na pola uprawne i brzegi rzek. W budynkach mieszkalnych i gospodarskich najchętniej zajmują zaciszne miejsca w piwnicach, pod podłogami oraz w kanałach i urządzeniach kanalizacyjnych. Nory poszczególnych osobników są połączone korytarzami. Na powierzchni wydeptane ścieżki łączą otwory wylotowe nor. Przed otworami nor nie spotyka się kopczyków zimie pod śniegiem szczury nie budują tuneli, a warstwa sypkiego śniegu grubości 15 cm jest dla szczura przeszkodą nie do pokonania. Szczur może poruszać się jedynie po twardej powierzchni śniegu, wydeptując na niej ścieżki. Szczur śniady (Rattus rattus) Szczur śniady pochodzi z tropikalnych lasów południowo-wschodniej Azji. Rozprzestrzeniony został po całym świecie przez człowieka za pomocą środków transportu. W Polsce szczur śniady występuje licznie w portach morskich. Zamieszkuje strychy, górne piętra budynków, spichrze, hale targowe, statki oraz piwnice, a nawet kanały w niektórych miastach. Ponieważ pochodzi z terenów zadrzewionych, doskonale wspina się po krzewach i drzewach. Jego stopy są bardzo chwytne. Skacze na wysokość prawie 1 m, ale pływa gorzej niż szczur wędrowny. Szczur śniady jest mniejszy i smuklejszy od szczura wędrownego – ma dłuższe od niego uszy, duże oczy i ogon. Uszy są cienkie i prawie pozbawione włosów. Pyszczek jest wyraźnie zaostrzony. Mysz domowa (Mus musculus) Jeden z najczęściej spotyknych szkodników w otoczeniu człowieka. Długość osobnika dorosłego może siegać 20 cm (wraz z ogonem). Charakterysuje się smukłą budową ciała, zaostrzonym pyskiem z wąsami. Ogon pokryty pierścieniowatymi łuskami, słabo owłosiony, cienkie i dość długie uszy. W pomieszczeniach zamieszkiwanych przez myszy można wyczuć charakterystyczny, „mysi” zapach, oraz ślady odchodów. Mysz żyje stadnie, tworząc gniazda. Aktywny tryb życia prowadzi głownie nocą. Mysz polna (Apodemus agrarius) Zamieszkuje łąki, pola, skraje lasów, zarośla przydrożne, parki i ogrody na obszarze od środkowej Europy do Japonii i Korei. W Polsce jest pospolita w prawie całym kraju za wyjątkiem Podhala i Tatr. Populacja myszy polnej ulega znacznym wahaniom. Jest to mysz aktywna przez całą dobę i częściej żeruje w dzień niż inne spokrewnione z nią gatunki. Słabo skacze czy się wspina. Żyje w płytkich i słabo rozgałęzionych norach, które sama kopie. Na okres zimy przenosi się do stogów zboża, stodół, a także kopców ziemniaków i buraków. Może wtedy wyrządzić w nich duże szkody. Kret europejski (Talpa europaea) Zamieszkuje łąki i pola Europy i Azji Środkowej. W Polsce jest objęty ochroną gatunkową częściową. Silne, łopatowate łapy z mocnymi zagiętymi do tyłu pazurami są przystosowane do kopania podziemnych tuneli. Szczególnie silne i duże są łapy przednie o zredukowanych kościach przedramienia. Odżywia się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami, które lokalizuje dzięki czułemu słuchowi oraz włosom czuciowym na pysku i ogonie. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "owad z długimi czułkami":PASIKONIKMOTYLKÓZKAKÓZKIKARACZANNIMFAANTENYOSAANTENAWAŻKACIEŚLABUŁAWKAŚWIERSZCZKOSATOPIKRYJEKKOSARZKOTIGLICACHODNIK

robak z długimi czułkami