sam sobie sterem żeglarzem okrętem co to znaczy

955 views, 18 likes, 1 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from TenPlanes: Na ️ www.tenplanes.com sam sobie jesteś ⛵️sterem, żeglarzem i okrętem. Dajemy Ci wolność w kompletowaniu Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem w krzysztofparzych.pl Polska. 7 innych osób o nazwisku Krzysztof Parzych z kraju Polska jest na LinkedIn Zobacz innych o Mądremu przyświeca zasada homerowa: „Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem". Jej pełne urzeczywistnienie nie jest łatwe, ale w przeciwień-stwie do poprzedniego, możliwe. Z tym nakazem związane jest bezpośrednio bardzo ważne, ale dzisiaj powszechnie niemal przez motłoch zapoznane przykazanie osobistego ideału. Chodzi o Nawet nie wiedziałbym, co mam spakować w kilka godzin Rzucić życie, bo ktoś rzucił bombę w Twoje strony być sobie sterem, żeglarzem i okrętem: 4. Co znaczy sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem cytat. Głębokie znaczenie: Benedykt w pole z grochem, Wojciech z owsem jedzie co to jest. Kto inny konia siodła, a kto inny na nim jeździ definicja. Nie umie kierować rzeczami, kto nie umie odmawiać co znaczy. Obyczaj jest starszy niż prawo słownik. nonton 2 days 1 night season 4 2023 sub indo. Założenie własnej firmy to nie lada wyzwanie, o podjęciu którego marzy wielu młodych ludzi. Co ich przed tym powstrzymuje? Jednych − brak wiedzy, innych − brak doświadczenia, ale często także obawa, że przerosną ich formalności. Tymczasem jest wiele miejsc, gdzie przyszły przedsiębiorca może uzyskać fachową pomoc oraz zdobyć praktyczną wiedzę. Krok pierwszy – wybieramy formę działalności Należy mieć na uwadze, że możliwości w zakresie form działalności gospodarczej jest naprawdę wiele. Najprostszą jest oczywiście ta jednoosobowa, ale można zdecydować się też na spółkę cywilną (co najmniej dwóch wspólników), osobową, a także kapitałową. Która z nich jest tą najczęściej wybieraną? Statystyki pokazują, że osoby chcące założyć firmę najchętniej wybierają dwie pierwsze opcje. Dlaczego? Z powodu niewielkiej liczby formalności oraz niskich kosztów funkcjonowania, którego zasady regulują ustawa o swobodzie działalności gospodarczej i kodeks cywilny. Inne rodzaje spółek różnią się od tych wyżej wspomnianych przede wszystkim ilością formalności i stopniem skomplikowania księgowości. Praca na własny rachunek − jednoosobowa działalność gospodarcza Jakie warunki należy spełniać, by ją założyć? Właściwie jedynym obostrzeniem jest osiągnięcie pełnoletności. Oprócz braku szczególnych uwarunkowań zaletę stanowi także możliwość prowadzenia uproszczonej księgowości, ale tylko, gdy obroty roczne nie przekroczą kwoty 1 200 000 euro. Kolejnym udogodnieniem jest ulga z tytułu składek ZUS. Przez pierwsze 2 lata prowadzenia działalności przedsiębiorca może opłacać niższe składki lub też skorzystać z tak zwanej pomocy de minimis. Może być ona przeznaczona na: „uruchomienie działalności gospodarczej, z wyjątkiem podmiotów, które w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień przystąpienia do projektu prowadziły działalność gospodarczą i ją zakończyły, zakup usług doradczych i szkoleniowych oraz uzyskanie finansowego wsparcia pomostowego w postaci bezpośredniej i bezzwrotnej pomocy kapitałowej przez beneficjentów, w okresie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej, adaptację budynków, pomieszczeń oraz miejsc pracy, w których odbywa się szkolenie, zakup lub leasing zwrotny lub finansowy sprzętów i systemów informatycznych niezbędnych do realizacji szkolenia, do wysokości 10% wartości wydatków kwalifikowanych projektu szkoleniowego” (za: Jest ona skierowana do praktycznie wszystkich sektorów rynku z nielicznymi wyjątkami. Partnerzy w biznesie – spółka cywilna Spółka cywilna musi posiadać nie jednego, lecz kilku właścicieli. Oni również muszą być pełnoletni, a w umowie rozpoczynającej działalność spółki zobowiązują się do realizacji jednego celu gospodarczego. W tym modelu odpowiedzialność za firmę, także ta finansowa, rozkłada się na kilka osób. Uwaga – majątek spółki cywilnej nie ma rozgraniczenia na firmowy i ten należący do właścicieli, czyli prywatny. Dlatego w razie niepowodzenia lub po prostu konieczności zapłaty zobowiązań mogą one zostać pokryte także z prywatnego majątku wspólników. Jeżeli zaś chodzi o prowadzenie księgowości oraz ulgi ZUS, to właściciele spółek cywilnych mogą liczyć na takie same udogodnienia, jak właściciele działalności jednoosobowych. Krok drugi − załatwiamy formalności W 2011 roku przepisy dotyczące zakładania własnej firmy zostały znacznie usprawnione. Wszystko za sprawą Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, która pozwala na złożenie dokumentów w każdym urzędzie gminy, a także przez Internet. Komplet dokumentów niezbędny do założenia firmy powinien obejmować przede wszystkim wypełniony formularz CEIDG-1 (do pobrania na stronie: który zawiera dane firmy oraz jej właściciela i wybraną przez niego formę opodatkowania. Jednocześnie spełnia on rolę wniosku o wpis do REGON (krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej), zgłoszenia identyfikacyjnego NIP lub zgłoszenia płatnika do ZUS lub oświadczenia o ubezpieczeniu społecznym rolnika. Ważna uwaga – jeżeli zakładamy wraz z kilkoma osobami spółką cywilną, to druk CEIDG-1 powinien złożyć każdy wspólnik. Pieniądze na start Dobry biznesplan od razu zakłada, skąd weźmiemy środki na rozpoczęcie działalności. Nie każdy przecież dysponuje większą gotówką. Nie oznacza to jednak, że w takim przypadku należy rezygnować z marzeń o własnym biznesie. − Wiele banków oferuje swoim klientom kredyt na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Niektóre placówki pozwalają nawet na finalizację procesu online − mówi Maciej Korłub z BizFinance i dodaje −czasem jednak młodzi przedsiębiorcy są zagubieni w gąszczu formalności i nie do końca potrafią zdecydować się na ofertę najbardziej korzystną dla ich biznesu. Tutaj rozpoczyna się rola doświadczonego doradcy, który nie tylko dobierze dla właściciela firmy odpowiednią ofertę, ale także zapewni mu opiekę finansową po zaciągnięciu zobowiązania. − Cieszy nas to, że wielu właścicieli firm, którym pomogliśmy je „rozkręcać”, wraca do nas, byśmy pośredniczyli przy organizacji finansowania kolejnych potrzeb. Widać bowiem, że pierwsze zgromadzone środki zostały dobrze wydane, a ich działalność dobrze się rozwija i ubogaca lokalny rynek − mówi Maciej Korłub. Kiedy po raz pierwszy rozważasz zakończenie pracy na etacie i założenie własnej działalności gospodarczej, myślisz przeważnie o swoich celach i plusach tego rozwiązania: nienormowany czas pracy, zarobki zależne tylko od naszej pracowitości i organizacji, a także brak przełożonych i nieogranoczone możliwości samorozwoju. Dopiero później zaczynasz dokładne planowanie swojego przedsiewzięcia i tutaj sporą pomocą służy internet, w tym strony HMRC i brytyjskiego Urzędu Pracy. Jak jednak z morza informacji wyłowić te, o ktorych powinieneś pomyśleć w pierwszej kolejności? Postanowiliśmy pomóc Ci uporządkować niektóre fakty, które powinieneś rozważyć zakładając własną działalność. Sole Trader czy Ltd? Możemy wybrać dwa rodzaje samozatrudnienia – Sole Trader (zwykła działalność jednoosobowa) i firma Ltd (z ograniczoną odpowiedzialnością). To drugie rozwiązanie, podobne jak spółka z w Polsce, pozwala nam oddzielić majątek firmy od naszego własnego, a więc zabezpieczyć prywatne finanse w razie niepowodzenia naszej firmy na rynku lub pozwu od klienta czy wspólnika. W zależności od dochodów, firma Ltd może też oznaczać znaczne oszczędności. Na ten temat więcej przeczytasz tutaj. Jako Sole Trader pracujemy samodzielnie, co daje nam oczywiście pełną wolność w kwestii ustalania czasu pracy i przyjmowanych zleceń. Ale oznacza to też coś jeszcze. Gdy pracujesz na etacie, wieloma rzeczami nie musisz się przejmować, bo twój pracodawca wykonuje pewne operacje za ciebie, gdzieś w tle. Część z nich jest widoczna na twoim odcinku wypłaty (payslipie). Ale będąc swoim własnym pracodawcą, przejmujesz jego obowiązki. O czym więc musisz pamiętać? Płacenie podatków Kiedy już bierzemy swoje finanse we własne ręce, to z całym pakietem. O ile sam proces rozliczenia z podatku to kwestia poświęcenia jednego dnia (zakładając, że masz porządek w swojej dokumentacji!), to skąd na początku mamy wiedzieć, jaki będzie wynik tego rozliczenia? Czy chcemy obudzić się na wiosnę z gigantycznym rachunkiem do zapłacenia na zaraz? Całe szczęście brytyjski Urząd Skarbowy postanowił wyciągnąć pomocną dłoń do początkujących przedsiębiorców. Na stronie HMRC znajduje sie narzędzie, pozwalające nam obliczyć, ile powinniśmy miesięcznie odkładać na opłacenie podatku i ubezpieczenia. Spójrzmy na wyniki takiej przykładowej kalkulacji. Anita jest projektantem graficznym. Założyła własną działność i pracuje z dwoma klientami, którzy przysyłają jej stałe zlecenia. Jej miesieczny dochód to £1,800. Wiedząc już, że jej dochód roczny przekroczy kwotę wolną od podatku, Anita wie, że będzie musiała zapłacić ubezpieczenie i podatek. Korzystając z narzędzia Ready Reckoner na stronie HMRC Anita obliczyła, że ze swoich miesięcznych zarobków musi więc odłożyć niemal £300 na zapłacenie podatku, gdy już złoży Self-Assessment. Pieniądze na ten cel odkłada na konto oszczędnościowe zarejestrowane na firmę. Urlop Inaczej niż w przypadku pełnego zatrudnienia, nie mamy automatycznie płatnego urlopu wypoczynkowego. Planując wakacje musimy więc nie tylko pamiętać, że w tym okresie nie będziemy pracować, a tym samym generować dochodu, ale też zarezerwować na nie jakąś częśc swojego przychodu. Świadczenia chorobowe Czy nam się to podoba czy nie, nikt nie jest odporny na choroby i wypadki losowe. Jeśli twoja praca wymaga przemieszczania się między miastami samochodem, a złamiesz nogę lub wylądujesz w szpitalu, to musisz liczyć się z czasową utratą dochodu. Dobrym rozwiązaniem jest wtedy wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego, ale poza tym warto mieć na taką ewentualność oszczędności. Emerytura Jako swój przełożony musisz pamiętać o swojej przyszłości. Przyjdzie w końcu moment, kiedy zechcesz przejść na emeryturę, ważne więc, żebyś dopilnował regularnego płacenia składek. Możesz też odkładać na prywatny fundusz emerytalny żeby zapewnić sobie na starość jak największy komfort życia. Księgowość Skrupulatna księgowość to podstawa sukcesu finansowego Twojej firmy. Pamietaj, żeby dokładnie rejestrować wszystkie Twoje wydatki będące kosztami uzyskania przychodu. Jakie wydatki mogą być klasyfikowane jako koszty, możesz przeczytać tu. O czym jeszcze muszę pamiętać? Prowadzenie własnej działalności gospodarczej daje niezależność i nieograniczone możliwości rozwoju osobistego i zawodowego, ale czy jest dla każdego? To zależy również od charakteru działalności i naszej własnej organizacji. Szczególnie często przekonują sie o tym freelancerzy, czyli przedstawiciele wolnych zawodów, jak tłumacze, graficy, programiści czy dziennikarze na początku swojej drogi zawodowej. Gdy odpadnie nam obowiązek siedzenia w pracy od 9:00 do 17:00, a nie mamy we krwi samodyscypliny, to rozporządzajac samodzielnie swoim czasem możemy dać sobie zbyt wiele swobody i w ogóle nie zmobilizować się do pracy. Zastanów się, czy jesteś w stanie rozplanować swój czas tak, żeby pracować wydajnie, a przy okazji nie zaniedbać formalności związanych z rozliczaniem działalności. Jeśli szukasz informacji na temat wybranego rodzaju działalności i rejestracji jako Self-Employed, skontaktuj się z nami, a chętnie posłużymy Ci radą. Aby być na bieżąco w sprawach podatkowych i księgowych, regularnie sprawdzaj naszą stronę lub najlepiej zapisz się do newsletter. Z poważaniem Szymon Niestryjewski TWÓJ ZAUFANY KSIEGOWY W UK Wszуstko, сo wуdarza się w Twoim żусiu, jest zawsze najрierw kontrolowane i uzуskuje zgodę na zaistnienie od Twojego osobistego strażnika, którуm jesteś Tу sam. To troсhę tak, jakbу сzłowiek bуł sobie рanem i władсą, królem i Bogiem. I рo сzęśсi jest to strażnik jest рrzez jednусh nazуwanу рodświadomośсią, рrzez innусh drugim ja, рrzez jeszсze innусh aniołem stróżem. Nie wdająс się w zbуteсzne dуwagaсje na temat nazewniсtwa tego сzegoś, można рowiedzieć, uрraszсzająс sрrawę do graniс możliwośсi, że abу сoś mogło zaistnieć w Twoim żусiu, najрierw musi nastąрić zgodność рomiędzу tуm сzуmś, a wewnętrznуm obrazem siebie to działa? Otóż w najрrostszуm znanуm mi рodejśсiu jest tak. Mуśląс w określonу sрosób, tworzуsz siebie. Tworzуsz zarówno to, сo możesz, na сo Сię stać, jak i to, сzego nie jesteś w stanie zrobić, сzego dokonać. Сzęsto сzуtamу lub słуszуmу takie stwierdzenie, że graniсe naszусh możliwośсi są wуtусzane рrzez nas samусh i jeśli сoś staje na naszej drodze, to z regułу mу sami. Odnosząс się рoważnie do takiego рodejśсia, że na swojej drodze stajemу sami, сzу mówiąс inaсzej, jeśli сhсąс osiągnąć сoś, рowiedzmу nieрrzeсiętnego, największуm рroblemem jesteśmу mу, to znaсzу, że zlikwidowanie tego ograniсzająсego nas „kamsztora” sрowoduje zaistnienie okoliсznośсi dająсусh się рoznać jako realizaсja рostawionego рrzez nas samусh jak to z regułу bуwa, ta wiedza рowinna dać nam już dostateсznie wiele wskazówek na temat tego, сo dalej mamу robić z naszуm żусiem, ale jednoсześnie ta sama reguła w dalszej сzęśсi рowie nam, że teoria, a рraktуka to сzęsto różniсa jak рrzу zestawieniu Nieba z się nad zależnośсiami Twojego żусia stanowiąсуmi o rozwoju zdarzeń рewnie znalazłeś taką sуtuaсję, która z рozoru nie miała źródła w Tobie. Jeśli tak się stało, to znaсzу, że nie dostrzegłeś tej zależnośсi. Jedno jest рewne. Ona zaistniała. Nasza рamięć krótkoterminowa ma jedną wadę: jest krótkoterminowa, a ta długoterminowa ma też wadę — jeśli można iсh рodstawу konstrukсуjne nazwać wadami — że magazуnuje wszуstko, ale dostać się do niej nam samуm jest niezmiernie się nie dzieje bez Twojego рrzуzwolenia. Wszуstko, сo wуdarza się w Twoim żусiu, ma źródło w Tobie i może zaistnieć doрiero wtedу, kiedу wуrazisz рrzуzwolenie na to mуślą, słowem, сzуnem сzу emoсją. Jeśli już рrzуjmiemу tę kwestię jako fundamentalną i nieрodważalną, będziemу mogli рrzejść dalej. Jeśli nie ufasz do końсa tej konсeрсji, рodejdźmу do tego z рunktu widzenia zaakсeрtowania korzуśсi рłуnąсej z рrzekonania siebie do takiego рodejśсia. Argument „za” takim рodejśсiem jest nastęрująсу. Jednуm z wielu kluсzу do Sukсesu, szсzęśliwego żусia, samorealizaсji jest wzięсie odрowiedzialnośсi za to, сo wуdarza się w żусiu, na siebie. Jeśli рrzуjmujemу, że wszуstko, сo się wуdarza w naszуm żусiu, jest zależne od tego, сzу wуrazimу na to рrzуzwolenie, to nie ulega już сhуba wątрliwośсi, że to mу o tуm deсуdujemу, a сo za tуm idzie — mamу nad tуm władzę, bу zdeсуdować właśnie o tуm, сo się wуdarzу. Jeśli tak jest, to odрowiedzialność, która — tak jak wsрomniałem — stanowić będzie jeden z fundamentów świadomego i sрełnionego żусia, będzie рo naszej jesteś odрowiedzialnу za wszуstko, сo wуdarza się w Twoim żусiu. Nikt innу. Żadna siła wуższa, żadne gwiazdу, żaden los, żaden innу ktoś. Tу sam. Сi wszуsсу i to wszуstko, сo wуmieniłem, сzуli gwiazdу, siła wуższa, inni ludzie, los, рrzeznaсzenie mają wрłуw na to, сo się wуdarzу w Twoim żусiu. Mają wрłуw, сzęsto bardzo określonу, ale nie mają władzу nad Tobą i nad tуm, сo się będzie działo z biegiem uрłуwająсego сzasu. Mieć wрłуw, a mieć władzę, to dwie różne sрrawу. To dwie różne kwestie. Рoрrzez рosiadanie wрłуwu wуmienione сzуnniki mogą wуwierać рresję, nakłaniać, stwarzać tendenсje do tego, bуś Tу рostęрował w taki, a nie innу sрosób. To stwarzanie okoliсznośсi sрrzуjają, jest większe рrawdoрodobieństwo, że сoś się wуdarzу. Ale sрrzуjająсe okoliсznośсi nie determinują na sto рroсent zdarzenia. Сzуni to сzłowiek рoрrzez рodjęсie deсуzji. Рada deszсz, jesteś skaсowanу, jest niedziela, natomiast w рlanaсh bуł na dzisiaj bieg рrzełajowу. Trening рrzed maratonem. Możesz sрać do wieсzora, wszak okoliсznośсi są ku temu sрrzуjająсe. I jeszсze do tego łeb рęka. Ale możesz wstać, założуć dres i рobieс. Wуbór należу do Сiebie Menedżerowie ryzyka żyją pod presją zmieniającego się otoczenia gospodarczego, w tym sytuacji na rynkach ubezpieczeniowych, pojawiających się nowych ryzyk i zagrożeń, a także nowych odkryć, metod i technik zarządzania ryzykiem. Skutkiem jest ciągła niepewność, czy zachodzące zmiany nie wyprzedzają ich samych oraz firm, za których bezpieczeństwo odpowiadają. W 2003 roku, kiedy jako jeden z pierwszych risk managerów w Polsce rozpoczynałem wdrażanie systemu ERM w firmie, która zdecydowała się na to jako pierwsza w Polsce, w pełni odczułem tę presję i, niestety, bezradność. Dotarłem do wszystkich polskojęzycznych, dostępnych wówczas materiałów na temat ERM – a było to w sumie 16 (słownie: szesnaście) stron. Nie dotarłem natomiast do żadnych innych menedżerów ryzyka w naszym kraju, bo ich nie było lub pozostawali w uśpieniu. A może mógłbym wówczas po prostu zadzwonić do organizacji risk managerów i dowiedzieć się: kto organizuje kursy zarządzania ryzykiem lub jakie uniwersytety wykładają ERM? gdzie znajdę najlepszych ekspertów ERM w Polsce lub Europie? kto ma doświadczenie we wprowadzaniu zarządzania ryzykiem w firmach o podobnym profilu? gdzie znajdę innych risk managerów z tego sektora oraz jakich ryzyk należy się w tej branży spodziewać? jakie kwalifikacje powinienem posiadać, aby poradzić sobie z tą gamą ryzyk? z usług których konsultantów warto skorzystać, a którzy tylko „mydlą oczy”? Mógłbym wówczas śmiało zadać te pytania, gdybym… pracował np. w Wielkiej Brytanii, gdzie zarządzanie ryzykiem ma ponadczterdziestoletnią tradycję. Dylemat przed jakim stanąłem w 2003 roku (a dzisiaj stoi przed nim zapewne kilkudziesięciu menedżerów ryzyka w Polsce) rozwiązałem przystępując do tysiącosobowej rodziny brytyjskich risk managerów – stowarzyszenia AIRMIC. Z Poznania do Londynu jest wprawdzie dość daleko, ale warto było się pofatygować. Pięć lat później firma, w której wprowadzałem system ERM, mogła się pochwalić w pełni funkcjonującym, najlepszym wówczas w Europie programem zarządzania ryzykiem. Gdzie szukać, czego oczekiwać? Wspomniany AIRMIC jest bardzo silnym – zarówno liczebnie, merytorycznie, jak i lobbingowo – ale nie jedynym, stowarzyszeniem zawodowych menedżerów ryzyka. Takich stowarzyszeń jest tylko w Europie kilkadziesiąt, jest ich również sporo w rozwiniętych gospodarkach obu Ameryk, kilkanaście w Azji oraz kilka w Afryce. Stowarzyszenia z kolei łączą się w organizacje „parasolowe”, federacje – jak choćby Europejska FERMA czy światowa IFRIMA. Czy przystąpienie do stowarzyszenia jest panaceum na wszelkie zmartwienia menedżera ryzyka? Tak, na większość z nich – pod warunkiem, że jest to dobry (czytaj aktywny i samodzielny) menedżer oraz dobre (czytaj aktywne i posiadające liczne kontakty międzynarodowe) stowarzyszenie. Czego z kolei można oczekiwać od stowarzyszenia zawodowych menedżerów ryzyka? Przede wszystkim powinno ono być źródłem know-how: organizatorem wykładów, spotkań i warsztatów tematycznych. Bardzo istotne jest też to, iż dobór zagadnień i tematów wynika bezpośrednio z „zamówienia społecznego” członków, są więc one zawsze na czasie. Stowarzyszenie, jako płaszczyzna dla kontaktów społeczności zawodowej, umożliwia wymianę żywych doświadczeń, dzielenie się sukcesami i porażkami oraz uchylanie rąbka tajemnicy jak do nich doszło. Nam, niestety, jeszcze sporo brakuje do brytyjskiej kultury – już może nie tyle zarządzania ryzykiem, co w ogóle uprawiania biznesu – gdyż prawdopodobnie nie potrafilibyśmy publicznie przyznać się do popełnionych błędów i wpadek, po to aby oszczędzić ich innym – w tym konkurentom. W brytyjskim AIRMIC powszechne przyjęcie tzw. The Chatham House Rule umożliwia zrzeszonym risk managerom bardzo swobodną wymianę doświadczeń bez obawy, że złamią zasadę lojalności czy poufności wobec pracodawcy. Zebranie kilkudziesięciu zawodowców w jednym miejscu nieuchronnie prowadzi do porównań: Jak sobie radzę w porównaniu z moimi kolegami po fachu? Jak wygląda moja firma na tle innych firm z naszego sektora? Formalny lub nieformalny benchmarking to kolejna wartość dodana, jakiej można się spodziewać po wstąpieniu do stowarzyszenia. Nie do przecenienia jest również możliwość osobistego spotkania się i porozmawiania, przy obiedzie lub podczas zorganizowanej dyskusji, z guru i legendami światowego ERM. To magnes, który przyciąga na doroczne konferencje organizowane przez większość krajowych stowarzyszeń. Przykładowo, na konferencji Polrisk w 2008 roku gościli Paul Hopkin (UK), Ralf Oelssner (DE), Gert Cruywagen (RPA), Hans Gorree (NL) i Reginald Haman (RPA). Niewykluczone, że na którejś z kolejnych konferencji w Warszawie pojawią się goście z amerykańskiego RIMS lub australijskiego RMIA. W dojrzałych stowarzyszeniach – zarówno wiekiem, wpływami, jak i głębokością portfela (czego, niestety, nie można jeszcze powiedzieć o naszym rodzimym Polrisku) – ich członkowie mogą spodziewać się wielu luksusowych dodatków. Wśród nich jest dostęp do kursów, szkoleń i kierunkowych fakultetów na uczelniach, których program powstaje niemal na zamówienie stowarzyszeń. Przykładowa lista takich kursów znajduje się na witrynie FERMA. AIRMIC stworzył nawet swoją firmę-córkę, zarządzaną przez Davida Gamble (b. dyrektora AIRMIC), specjalizującą się w tworzeniu i sprzedawaniu różnorodnych kursów on-line z zakresu zarządzania ryzykiem, jak np. Prorim ( – Polrisk uzyskał dla swoich członków zniżkę na uczestnictwo w kursie Prorim. Lobby risk managerów Aktywne stowarzyszenia tworzą mechanizmy komunikowania i ostrzegania członków o nowych ryzykach, zjawiskach, narzędziach, regulacjach oraz dostarczają porad, jak sobie z nimi radzić. Powstają grupy robocze, skupione wokół konkretnego zadania bądź poświęcone problemom określonego sektora. Te pierwsze pracują aż do rozwiązania problemu lub wypracowania praktyki postępowania wobec niego, a treść rozwiązania jest publikowana i promowane jest ono przez stowarzyszenie jako norma rynkowa. Można wspomnieć chociażby opublikowany niedawno przez AIRMIC przewodnik dotyczący transparentności brokerów. Raz do roku stowarzyszenia publikują specjalistyczne „książki telefoniczne” usługodawców, z których zwykle korzystają risk managerowie: ubezpieczycieli, brokerów, konsultantów ERM, konsultantów specjalistycznych dziedzin, producentów specjalistycznego oprogramowania itp. Niejednokrotnie bywają to bardzo grube książki telefoniczne … Silne liczebnie oraz merytorycznie stowarzyszenia nie ograniczają się zresztą do informowania członków o zmianach na rynku ubezpieczeniowym, ale je współtworzą. Reprezentują oraz ochraniają interesy menedżerów ryzyka i ubezpieczeń, współpracują z ubezpieczycielami i ich organizacjami. Przykłady znów pochodzą z rynku brytyjskiego i dotyczą wypracowania warunków, na jakich brytyjscy ubezpieczyciele pokryją ryzyko ognia w budynkach z płyt warstwowych (tzw. sandwitch panels), a także wypracowania dobrych praktyk, którymi ubezpieczyciele powinni się kierować przy likwidacji szkód i wypłacie odszkodowań. Pozycja stowarzyszenia AIRMIC jest już tak mocna, że dyktuje ono reguły gry całemu rynkowi – ubezpieczycielom, brokerom i konsultantom. Mając taką pozycję, wystarczy jeden krok do lobbowania za konkretnymi rozwiązaniami legislacyjnymi i współpracy z regulatorami. AIRMIC jest równym partnerem dla FSA (Financial Services Authority) w kwestiach zasad transparentności brokerów lub tzw. contract certainty. Na poziomie europejskim tubą risk managerów jest FERMA (Federation of European Risk Management Associations), która czujnie śledzi pomysły dotyczące kolejnych dyrektyw, a w powstawaniu wielu z nich aktywnie uczestniczy, w osobie Thierry Van Santena. Silniejsze finansowo stowarzyszenia mogą sobie pozwolić na wydawanie własnych czasopism. Brytyjski AIRMIC wydaje „Strategic Risk” ( amerykański RIMS – „Risk Management Magazine”, a południowoafrykański IRMSA jest wydawcą „Enterprise Risk” ( W tym kontekście dziwi fakt, że FERMA, federacja dysponująca prawie 1,5 mln euro rezerw, nie zaczęła jeszcze wydawać swojego miesięcznika z prawdziwego zdarzenia … Na naszym podwórku i gdzie indziej Stowarzyszenie Polrisk, chociaż ma krótka historię, może się już pochwalić setką członków i poważnym dorobkiem. Jako jego współzałożyciel mogę powiedzieć, że powstało ono z połączenia trzech inicjatyw. Pierwsza to inicjatywa kilku polskich pionierów ERM ściśle współpracujących z władzami FERMA. Druga to inicjatywa Marsh (polska spółka światowego lidera na rynku usług z zakresu ubezpieczeń). Połączyły się one w jeden nurt na samym początku, wspólnie tworząc Polrisk. Od pierwszych chwil dla założycieli Polrisk ważne było zachowanie jednoznacznego i „czystego” profilu typowego członka stowarzyszenia. Trzecia inicjatywa to Forum Menedżerów Ryzyka (FMR), utworzone przez kilku menedżerów związanych z firmą ERA oraz organizacją PKPP „Lewiatan”. FERMA odmówiła jednak FMR członkostwa w tej federacji i inicjatywa ta obumarła, ale jej aktywni jeszcze członkowie zostali z otwartymi ramionami przyjęci przez Polrisk. (…) Pełny tekst artykułu w „Przeglądzie Corporate Governance” nr 3(19) 2009. Opublikowano: Pt, 14 Gru 2012, Wyświetlono: 5000 Czasami zastanawiam się po co w Wągrowcu jest Rada Miejska? Przyznam się szczerze, że coraz częściej nie znajduję uzasadnienia. Po co ma istnieć Rada, skoro jej kompetencje przejmuje burmistrz. Radni, niby powinni wiedzieć, niby powinni być informowani o posunięciach władzy wykonawczej, ale to wszystko jest właśnie na niby. Radni coraz częściej są zaskakiwani arbitralnymi decyzjami burmistrza przejmującego coraz większy zakres władzy i co najgorsze, to to, że większość radnych spolegliwie się na to zgadza. Ta uległość jest czasami porażająca. Ja rozumiem, że jest koalicja i opozycja, że się ścierają, to jest normalne w demokracji, ale oprócz tego wszystkiego jest zdrowy rozsądek i dobro tych którzy utrzymują przy życiu cały ten bałagan swoimi podatkami. I właśnie czasem dla zdrowego rozsądku, bez względu na kolor sztandaru, czasami trzeba powiedzieć NIE! 24 lutego br., Rada przekazała burmistrzowi kompetencje do nakładania i podwyższania opłat. Efekt jaki mamy dziś, to taki, że zrywa się umowę z dotychczasowym dzierżawcą cmentarza komunalnego i nakłada nowe opłaty za pochówek. Nikogo z urzędników w Ratuszu nie interesuje czy ktoś chce postawić nagrobek, czy nie – obywatel, zgodnie z nowym cennikiem, ma zapłacić całość jednorazowo. Efekt jest taki, że od nowego roku będziemy płacić 100% więcej np.: za przedłużenie opłat za miejsce na cmentarzu. Do tej pory płacimy za miejsce na cmentarzu + za postawienie nagrobka. Opłata w nowym cenniku jest łączna, nie ma możliwości, aby ją którym w przyszłym roku kończy się 20–sto letni termin opłat za groby bliskich, lub nawet za dwa lata, niech idą czym prędzej do dotychczasowego dzierżawcy, Krzysztofa Bucholca, aby przedłużyć termin. Czas jaki pozostał to 17 dni, do Od stycznia opłaty skoczą ostro w górę. Żeby było ciekawiej, burmistrz zażądał od Rady uchwalenia uchwały pozwalającej mu na zbycie 25% udziałów w spółkach, które stanowią majątek miasta. Na początek burmistrz przymierza się do sprzedaży udziałów w spółce Dalkia. Jak wiadomo Dalkia jest spółką, która ogrzewa znaczną część miasta Aquapark, OSIR, Gimnazjum Miejskie, cześć szkół podstawowych i przedszkoli publicznych, Szpital Powiatowy, oraz sporą część mieszkań w zasobach spółdzielni mieszkaniowej. Powód zbycia akcji Dalki, jaki przedstawił na komisji wiceburmistrz Grzegorz Kamiński, to straty jakie generuje przejrzałem różne strony i okazuje się, że spółka Dalkia w Wągrowcu nie przynosi strat, nie jest zadłużona, a co najważniejsze ma przed sobą spore perspektywy rozwoju. Dalszy rozwój to generowanie kolejnych zysków dzięki planowanym inwestycjom i sprawnemu zarządzaniu. Chodzi o grunty jakie zakupiła spółka Dalkia pod kolejne inwestycje w Kopaszynie, chodzi o inwestycje w biomasę. Miasto, sprzedając udziały pozbawia się nie tylko ewentualnej dywidendy, ale też traci kontrolę nad cenami ciepła. Czy musimy zachowywać się już jak alkoholicy i wyprzedawać wszystko? Miejska kasa jest pusta, ale łatanie dziur kosztem zbycia wszystkiego może okazać się złudne, a w konsekwencji doprowadzić do olbrzymiego zadłużenia w kolejnych latach. Za kilka lat miasto straci cały majątek, a wraz z nim wpływy do co jeszcze jest wstanie sprzedać, i co ukrywa przed radnymi i mieszkańcami Burmistrz Miasta Wągrowca Stanisław Wilczyński, byle przetrwać jeszcze rok, a może dwa lata???Jarosław Wilk

sam sobie sterem żeglarzem okrętem co to znaczy